Als ik naar ons campertje kijk zie ik niet ‘gewoon’ een camper. Terwijl ik kijk zie ik alle verhalen. Alles wat we meemaakten al in de zes jaar dat we hem hebben. De verhalen en avonturen spelen zich in flitsen van seconden af voor mijn ogen.
Het is net of ik kijk naar een boekenkast, vol met verhalen. We zijn ooit met een lege camper begonnen maar langzaamaan kleurden de verhalen en ervaringen de camper steeds meer in. Tijdens onze reis ging dat sneller dan ooit. Wij alle zes zorgden voor avonturen. Ieder met zijn eigen ideeën en persoonlijkheden. Maar ook de plekken waar we kwamen werden verhalen. De dingen die we meemaakten, leuke en minder leuke. Want alles, ook dat wat nooit zo was bedoeld of voorzien, werd onderdeel van het verhaal van onze reis.
En langzaamaan raakten steeds meer hoekjes en gaatjes gevuld met verhalen. Met avonturen. Als boeken in een kast. Soms voelt de camper te klein voor ons. Misschien omdat hij zo vol is met avonturen. Soms voelt het onderhoud teveel, als hij weer eens bijna bezwijkt onder de last van al die avonturen. Maar toch… ‘Een bus vol avonturen’ kozen we een beetje impulsief als naam voor onze reis. Maar wat blijkt het goed gekozen. Want als ik naar onze camper kijk, zie ik niet gewoon een camper. Ik zie precies dat: Een bus vol avonturen.
Geef een reactie